การศึกษาในโลกอาหรับต้องการวัฒนธรรมอาหรับมากกว่านี้

แม้จะมีความรักในการเรียนรู้ในตะวันออกกลางมานานหลายศตวรรษ แต่การศึกษาจำนวนมากสรุปว่าวันนี้ภูมิภาคนี้ล้าหลังในด้านการศึกษา

“แสวงหาความรู้ แม้ว่าคุณจะต้องไปจนสุดทางไปยังประเทศจีน” เป็นคำกล่าวที่มักมาจากพระศาสดามูฮัมหมัด ไม่ว่าพระศาสดาจะพูดคำเหล่านั้นจริงหรือไม่ หลายศตวรรษต่อมาโลกอาหรับได้ตอบสนองในลักษณะที่คาดไม่ถึง โดยเปิดตัวโปรแกรมภาษาจีนในโรงเรียนหลายแห่งในซาอุดิอาระเบียและสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

การตอบสนองของประชาชนได้รับการผสม บางคนยกย่องว่าเป็นครั้งแรกในภูมิภาคนี้ ในขณะที่คนอื่นๆ ตั้งคำถามเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่อาจเป็นอันตรายต่อภาษาอาหรับสำหรับคนรุ่นต่อไปที่คุ้นเคยกับภาษาอังกฤษมากขึ้น

หลังอาจมีประเด็น ในขณะที่ 2 ใน 3 ของเด็กอายุ 18 ถึง 24 ปีที่ถูกสำรวจในการสำรวจเยาวชนอาหรับ พ.ศ. 2558 กล่าวว่าพวกเขา “กังวล” เกี่ยวกับการใช้ภาษาอาหรับที่ลดลง มากกว่าหนึ่งในสามกล่าวว่าพวกเขาใช้ภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาอาหรับในชีวิตประจำวัน . ปรากฏการณ์นี้แพร่หลายเป็นพิเศษในประเทศต่างๆ ของ Gulf Cooperation Council โดย 56% กล่าวว่าพวกเขาใช้ภาษาอังกฤษมากกว่าภาษาอาหรับ เทียบกับ 24% ในประเทศที่ไม่ใช่ GCC

ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น? ง่าย ๆ: พวกเขาไปโรงเรียนอังกฤษหรืออเมริกันในประเทศบ้านเกิดของพวกเขา แล้วไปเรียนต่อต่างประเทศในสหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา หรือออสเตรเลีย หรือที่มหาวิทยาลัยภาษาอังกฤษที่อื่น ภาษาอังกฤษกลายเป็นภาษาหลักของชีวิตการทำงาน

ไม่ได้ช่วยให้ชั้นเรียนภาษาอาหรับมักจะล้าสมัยและน่าเบื่ออย่างจริงจัง การศึกษาสถานะของภาษาอาหรับในปี 2013 สรุปว่า “วิธีการสอนภาษาอาหรับและหลักสูตร … ควรได้รับการแก้ไข ปรับปรุง และทำให้ทันสมัย” ชั้นเรียนในวรรณคดีอาหรับ ประวัติศาสตร์ และมรดกดูเหมือนจะไม่มากไปกว่าการคิดภายหลัง โดยเน้นที่หลักสูตรของอังกฤษหรืออเมริกัน

มีปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องด้วย ซึ่งบางอย่างก็น่าอึดอัดที่จะยอมรับ เช่น การขาดความมั่นใจในระบบการศึกษาภาษาอาหรับ จากนั้นก็มี uqdet el khawaja ซึ่งแปลว่า “กลุ่มคนต่างชาติ” อย่างแท้จริง มันยังคงอยู่ในฐานะอาการเมาค้างจากการล่าอาณานิคมซึ่งชาวอาหรับดูดซับทัศนคติแบบตะวันออกเกี่ยวกับตนเองและชื่นชอบชาวต่างชาติ (โดยปกติคือชาวตะวันตก) มากกว่าคนในที่ทำงานหรือการค้าขาย

เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่ความคิดที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่าถ้าคุณต้องการให้ลูกของคุณมีอนาคตที่สดใส เธอหรือเขาต้องไปโรงเรียนเอกชนในอังกฤษหรืออเมริกาเหนือ ซึ่งจะทำให้พวกเขาไปต่างประเทศเพื่อการศึกษาระดับอุดมศึกษาได้ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่เป็นความจริงทั้งหมด

แต่ระบบโรงเรียนภาษาอาหรับแบบเก่านั้นยังห่างไกลจากอัตราที่สอง เมื่อตอนที่ฉันยังเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยในแคนาดา ฉันพบว่าฉันได้เรียนหลักสูตรคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์สำหรับน้องใหม่เมื่อสามปีก่อนที่โรงเรียนภาษาอาหรับส่วนตัวของฉันในซาอุดิอาระเบียแล้ว เรายังได้รับพื้นฐานอย่างละเอียดในภาษาอาหรับ

โดยปกติ ที่โรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่งในซาอุดิอาระเบียในช่วงทศวรรษ 1990 มีช่วงเวลาโดยเฉลี่ย 9 ช่วงเวลาต่อสัปดาห์สำหรับวิชาศาสนา ที่โรงเรียนมัธยมก็คือแปดต่อสัปดาห์ เรายังมีภาษาอาหรับเก้าช่วงและอีก 12 ช่วงสำหรับอย่างอื่น เช่น ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ศิลปะ และพลศึกษา (หรือคหกรรมศาสตร์สำหรับเด็กผู้หญิง) ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นหลักสูตรที่เข้มงวดมาก

ประเพณีของตะวันออกกลางในการแสวงหาความรู้และส่งเสริมการอภิปรายสะท้อนให้เห็นในข้อเท็จจริงที่ว่าภาษาอาหรับไม่ได้เป็นเพียงภาษาเดียวที่พูดและศึกษา ความหลากหลายของตะวันออกกลางหมายความว่าการเรียนรู้จากวัฒนธรรมอื่นเป็นบรรทัดฐาน

เจาะลึกประวัติศาสตร์การศึกษาในภูมิภาคนี้อีกเล็กน้อย และในไม่ช้าเราจะเห็นว่าประเพณีตะวันออกกลางในการแสวงหาความรู้และส่งเสริมการอภิปรายสะท้อนให้เห็นในข้อเท็จจริงที่ว่าภาษาอาหรับไม่ได้เป็นเพียงภาษาเดียวที่พูดและศึกษา ความหลากหลายของตะวันออกกลางหมายความว่าการเรียนรู้จากวัฒนธรรมอื่นเป็นบรรทัดฐาน

Bayt al-Hikma หรือ House of Wisdom ที่มีชื่อเสียงซึ่งก่อตั้งขึ้นในกรุงแบกแดดในศตวรรษที่ 9 มีการแปลผลงานจากพื้นที่กว้างใหญ่ของโลก มรดกอันล้ำค่าของยุคทองของอารยธรรมอิสลามตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 7 ถึงศตวรรษที่ 13 รวมถึงชาวอาหรับและผู้ที่ไม่ใช่ชาวอาหรับ ผู้หญิงและผู้ชาย

จุดทศนิยม พีชคณิต เครื่องมือในการวัดเทห์ฟากฟ้าและความก้าวหน้าทางการแพทย์เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการค้นพบและสิ่งประดิษฐ์ที่โลกเป็นหนี้ผู้มีจิตใจที่ยิ่งใหญ่แห่งยุค วรรณกรรม ดนตรี ศิลปะ สถาปัตยกรรม – ทุกแง่มุมของชีวิตได้รับการสำรวจและพัฒนา

แม้จะมีความรักในการเรียนรู้ในตะวันออกกลางมานานหลายศตวรรษ แต่การศึกษาหลังการศึกษาสรุปได้ว่าภูมิภาคนี้ล้าหลังในด้านการศึกษา รายงานปี 2013 โดยสถาบัน Brookings ระบุว่านักเรียนไม่ได้ “เรียนรู้ทักษะพื้นฐาน”

ฟินแลนด์และเกาหลีใต้ยังคงติดอันดับต้นๆ ของโลกด้านการศึกษา ตามมาด้วยฮ่องกง ญี่ปุ่น และสิงคโปร์ในห้าอันดับแรก สหรัฐอเมริกาอยู่อันดับที่ 17 และสหราชอาณาจักรอยู่อันดับที่ 6 ตามรายงานระดับโลกปี 2014 โดยบริษัทด้านการศึกษา Pearson

เราเรียนรู้อะไรจากสิ่งนั้นได้บ้าง? ฟินแลนด์ เกาหลี ฮ่องกง และประเทศอื่นๆ ที่อยู่ในอันดับต้นๆ ล้วนมีหลักสูตรที่แตกต่างกันออกไป ไม่มีความเป็นเนื้อเดียวกันในการสอน มีความเฉพาะเจาะจงทางวัฒนธรรม

ซึ่งทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับคุณค่าของโรงเรียนในอังกฤษและอเมริกา ที่มีบทบาทมากเกินไปใน “โรงเรียนนานาชาติ” ทั้งที่นี่และที่อื่นๆ ในโลก ให้กับนักเรียนท้องถิ่นในตะวันออกกลางและที่อื่นๆ สิ่งที่เราต้องการคือความมั่นใจในการสร้างโรงเรียนของเราเองตามบรรทัดฐานทางวัฒนธรรมที่เหมาะสมกับบุตรหลานของเรา เพื่อให้พวกเขาตอบสนองอย่างดีที่สุด

แท้จริงแล้ว “ท้องถิ่น” (ตรงข้ามกับ “นานาชาติ”) ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการทำงานในมหาวิทยาลัยในต่างประเทศอย่างชัดเจน ตัวอย่างเช่น นักวิชาการจากฮ่องกง มาเลเซีย และสิงคโปร์เป็นกลุ่มนักศึกษาต่างชาตินอกสหภาพยุโรปที่ใหญ่ที่สุดที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ แม้ว่าจะมีประชากรค่อนข้างน้อยก็ตาม

ด้วยความหลากหลายของโลกอาหรับ ด้วยเอกลักษณ์และประวัติศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละประเทศ หลักสูตรอาหรับที่เป็นสากลจึงอาจเป็นไปไม่ได้ แต่นั่นไม่ควรขัดขวางไม่ให้แต่ละประเทศประเมินอย่างรอบคอบว่าสิ่งใดที่ได้ผลในอดีตและสิ่งใดที่ไม่ได้ผล และเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

“การศึกษาเป็นเหมือนตะเกียงที่ส่องทางของคุณในตรอกมืด” ชีค ซาเยด ผู้ล่วงลับ บิดาผู้ก่อตั้งสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ กล่าว เมื่อเราก้าวไปสู่โลกที่เป็นโลกาภิวัตน์มากขึ้น ทำไมไม่ลองใช้โคมที่ผลิตขึ้นเองในท้องถิ่นดูล่ะ?

ความสำคัญของการศึกษาและอาชีพในโลกอาหรับ

การศึกษาในโลกอาหรับ – การศึกษาที่ดีมีความสำคัญต่อการเติบโตทางการเงินและสังคม ความเชี่ยวชาญ เช่น การคิดเชิงวิพากษ์ การแก้ปัญหา การเรียนรู้ดิจิทัล และความรับผิดชอบต่อชุมชนและพลเมือง เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้สมัครหน้าใหม่ในตลาดงานทั่วโลก

การศึกษา

การศึกษาทำให้ผู้คนเข้าใจโลกรอบตัวพวกเขาและเปลี่ยนโลกให้ดีขึ้น ส่งเสริมมุมมองของชีวิตผ่านความท้าทาย อาชีพ และความชำนาญ และช่วยให้หลายคนสร้างความคิดเห็นเมื่อจำเป็น

ในโลกอาหรับ การศึกษาเป็นที่ที่มีประเพณีการเรียนรู้และความเจริญรุ่งเรืองทางวิชาการ ชาวอาหรับหลายคนถือว่าการศึกษาเป็นเครื่องมือที่มีค่าที่สุดในการปรับปรุงสังคมโลก ตัวอย่างเช่น นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามกลางเมืองในปี 1991 เลบานอนเป็นประเทศที่ทำงานหนักเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษาของรัฐ “ในปี 2015 เกือบ 75 เปอร์เซ็นต์ของนักเรียนชั้นประถมในเลบานอน 491,455 คนเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชน”

นอกจากนี้ ประเทศในแถบอ่าวไทย เช่น สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ซาอุดีอาระเบีย กาตาร์ และคูเวต ยังเป็นผู้นำด้านความพยายามในการพัฒนาที่แสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้รับการศึกษาเพิ่มขึ้นด้วยการรับเข้าเรียนที่สูงขึ้น การรักษานักเรียนไว้ และข้อมูลประจำตัวของครู

ประเทศอาหรับส่วนใหญ่ก้าวหน้าอย่างมากและปัจจุบันใช้เงินเป็นจำนวนมากในการศึกษา อาณานิคมต่างๆ เช่น ตูนิเซียและอียิปต์ให้ทุนสนับสนุนด้านการศึกษา โดยส่งนักเรียนชั้นยอดไปยังยุโรปเพื่อศึกษาทักษะและรูปแบบชีวิต และในที่สุดก็ถ่ายทอดความเชี่ยวชาญที่พัฒนาแล้วไปยังประเทศต้นทาง

วิธีการดังกล่าวตามมาในการก่อตั้งโรงเรียนใหม่ในศตวรรษที่สิบเก้า เช่น โรงเรียนโปลีเทคนิคแห่งบาร์โด (ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2373) และได้รวบรวมโรงเรียนโพลีเทคนิคฝรั่งเศสในตูนิเซีย

ชาวอาหรับมีคุณูปการอันล้ำค่าในด้านคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ กวีนิพนธ์ ศิลปะ วรรณกรรม และการแพทย์ นักวิชาการอาหรับหลายคนเป็นผู้เชี่ยวชาญในวิชาต่างๆ เช่น คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และภูมิศาสตร์

นอกจากนี้ เมื่อเมืองแบกแดด ประเทศอิรัก เติบโตขึ้น ก็มีชื่อเสียงในด้านความรู้และการวิจัย นักปราชญ์จากทั่วทุกมุมโลกถูกดึงดูดไปยังกรุงแบกแดด และเปลี่ยนให้กลายเป็นประเด็นทางวิชาการอย่างรวดเร็ว

อีกทั้งชื่นชมการศึกษาในโลกอาหรับ และมีความทุ่มเทในการขยายทักษะการเรียนรู้ของตนเอง ชาวอาหรับส่วนใหญ่พอใจในความสามารถของตน เมื่อผู้คนพบพ่อแม่ พวกเขามักจะตั้งชื่อโรงเรียนและมหาวิทยาลัยที่บุตรหลานเข้าเรียน อวดความสำเร็จและคาดหวังให้ผู้อื่นแสดงความประทับใจ

เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ ครอบครัวที่มีรายได้น้อยมักจะส่งลูกไปโรงเรียน เนื่องจากพวกเขาพยายามดิ้นรนเพื่อให้พวกเขาได้รับการศึกษาและเก็บเงินไว้เป็นค่าเล่าเรียนส่วนตัวโดยหวังว่าพวกเขาจะสำเร็จการศึกษาระดับประกาศนียบัตรหรือแม้กระทั่งปริญญาวิทยาลัย

การมีส่วนร่วมของผู้ปกครอง

การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองชาวอาหรับที่โรงเรียนในช่วงชั้นประถมศึกษาของบุตรหลานมอบโอกาสที่ไม่ซ้ำใครสำหรับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของพวกเขา โดยปกติ การเชื่อมต่อระหว่างโรงเรียนและที่บ้านจะมีบทบาทสำคัญและส่งผลเชิงสร้างสรรค์ต่อความสำเร็จและพฤติกรรมทางวิชาการของเด็ก สำหรับชาวอาหรับหลายคน การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการศึกษาของบุตรธิดาเป็นลักษณะเด่นของวัฒนธรรมภายใน ครอบครัวอาหรับส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับการศึกษาและการศึกษา และมีเป้าหมายที่จะปรับเปลี่ยนทักษะการดูแลเด็กและวินัย บางคนชอบที่จะเห็นลูก ๆ ของพวกเขามีชีวิตที่ประสบความสำเร็จโดยมีเงื่อนไขที่ดีกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับวัยเด็ก

ความสำคัญของอาชีพในโลกอาหรับ

“การทำงานไม่ว่าจะได้รับค่าจ้างหรือไม่ได้รับค่าจ้าง ดีต่อสุขภาพและสวัสดิภาพของเรา” ภูมิภาคอาหรับมีประชากรที่อายุน้อย เพิ่มขึ้น และได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ซึ่งสามารถยกระดับวิถีการเติบโตในอนาคตของประเทศได้อย่างมาก ชาวอาหรับส่วนใหญ่ต้องการส่งเสริมให้เยาวชนหรือผู้ใหญ่พิจารณาเส้นทางอาชีพที่แตกต่างกัน และมุ่งเน้นที่การแสวงหาทักษะที่จำเป็นในธุรกิจที่มีแนวโน้มจะดีขึ้นเพื่อชีวิตทางการเงินและสังคมที่ดีขึ้น ชาวอาหรับหลายคนเชื่อว่าอาชีพการงานทำให้ผู้คนมีงานยุ่ง ท้าทาย และให้แนวทางในการสร้างตนเองแก่พวกเขา ชาวอาหรับส่วนใหญ่เริ่มการสนทนาโดยพูดถึงการกำหนดตำแหน่งงานของตนว่าเป็นความภาคภูมิใจ อัตลักษณ์ และชัยชนะส่วนตัว

พวกเขายังเชื่อด้วยว่างานทำให้พวกเขาได้พบปะกับผู้ติดต่อและค้นหาการสนับสนุน ในโลกอาหรับ ผู้คนทำงานเพื่อจัดหาเงินเพื่อเลี้ยงดูครอบครัวและสำรวจความสนใจของพวกเขาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความเชื่อทางวัฒนธรรมของพวกเขา นอกจากนี้ เพื่อกระตุ้นการจ้างงานและส่งมอบงานขาดแคลนอย่างเหมาะสมในภูมิภาคอาหรับในปัจจุบัน ประชาชนดำเนินการรัฐอาหรับมากขึ้นเพื่อสนับสนุนการก่อสร้างและการดำเนินการตามนโยบายที่เหมาะสมเพื่อผลงานที่ดีขึ้น ข้อจำกัดด้านงานและตลาดแรงงานยังคงเป็นความท้าทายในจังหวัดอาหรับ แม้แต่ในประเทศที่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจที่มั่นคง แต่ชาวอาหรับส่วนใหญ่เข้าใจถึงความสำคัญของอาชีพการงานและจะทำทุกอย่างเพื่อดูแลครอบครัวของพวกเขา

สามารถอัพเดตข่าวสารเรื่องราวต่างๆได้ที่ hamptoninnjohnsoncity.com